Fenerbahçe orta alanının tesirli isimlerinden Mert Hakan ile keyifli bir sohbet gerçekleştirdik. Sivasspor’daki çıkışıyla sivrilen deneyimli futbolcu ile hayat öyküsü, kadronun bu sezonki performansı ve kendi oyunu başta olmak üzere birfazlaca mevzuyu konuştuk.
Zor bir çocukluk geçiren, para kazanmak için halı alanlarda futbol oynayan, yanlış ameliyat sebebiyle mesleği adeta bitme noktasına gelen Mert Hakan pes etmemesi ve biraz da bahtı yardımıyla buralarda olduğunu tabir ediyor. Altyapıdaki sıkıntılardan üst yapıya kadar fikirlerini bizimle paylaşan tecrübeli orta saha, derbi maçta yerde kaldığı ve konumu abarttığı tenkitleri aldığı faul durumu için de özeleştirisini yapıyor..
‘ÇOK GÜÇ BİR HAYATIM OLDU’
Çok güç ve uğraş gerektiren bir hayatım oldu. 9 yaşımda babamı kaybettim. Futbola olan sevgim küçük yaşlarda başlamıştı. Babam eski bir futbolcu. Genlerden bulaşan bir yetenek vardı ve babam da futbolcu olmamı fazlaca isterdi. Onu kaybettikten daha sonra aklımı öbür şeylere vermem için ailem beni Bursapor’un esaslı futbol okullarından Bursaspor Profesyonel Futbolcular Dayanışma Derneği’ne yazdırdı. Orada 6-7 yıllık bir serüvenim oldu. daha sonrasında yol ayrımına gelip bir kademe atlamak gerekiyordu. Oyak Renault Spor Kulübü’ne transferim gerçekleşti. 3.ligde yer alan profesyonel bir kulüptü. Biz ise altyapısına transfer olduk. Orada bir yıllık sürecim oldu. O dönemin sonunda 18 yaşıma gelmiştim. Profesyonel oldunuz ya da olmadınız. daha sonrasında ya ömrünüzü amatör kümede tırmalayarak geçirecektiniz ya da o talihi size vereceklerdi.
‘SERHAT AKIN’I ÇILDIRTTIM’
17 yaşlarımda daima halı alana giderdim. Orada oynarken para kazanırdım hem de. Beni büyük turnuvalara davet ederlerdi, ufak paralar kazanırdık. bu biçimde imkanlarımız âlâ olmadığı için seve seve giderdik. Oyak Renault A Ekibi, tam o devirde yaz kampına başlayacaktı. Bizim A grupta oynayan ağabeylerimiz de ‘Rakip Bul’ diye bir turnuvada bizimle maç yapmak istediler. Bizim ekip yaşlıydı, en genç oyuncuları bendim. Orada a kadrodaki profesyonel oyuncularla oynadık. Bizi farklı yendiler fakat ben dikkat çekince iki gün daha sonra a ekip seçmelerine çağırıldım. Altyapıda oynuyoruz ancak hocanın görmesi için seçmelere davet edildik. A ekip oyuncuları düz koşu yaparken beni gördüler. Halı alandan da tanıştığımız için kaptanlar benimle konuştu. çabucak sonrasında onların baskısıyla beni a grup kampına davet ettiler. Beni halı alanda epey beğenmişlerdi. O periyodun kaptanı ve sportif yöneticimiz Murat abi beni epey destekledi. Birinci kampımızı da Topuk Yaylası’nda yaptık. Orada birinci maçta yan hakemdim. O gün oynamayacaktım ve beni yan hakem yaptılar. Urfaspor ile oynamıştık, daima onlar ataktaydı ve santrforları da Serhat Akın’dı. Kaldırdığım bayraklara daima isyan ediyordu. Hiç unutmuyorum. Gencim, üzerimde baskı da vardı. bir süre daha sonra bayrak kaldırmamaya başladım.
‘ALTINORDU BENİ SAKAT ALDI’
İkinci maçı bütün idare konseyi izlemeye gelmişti. Son yirmi dakika 2-0 gerideyken oyuna girmiştim. İki tane gol attırdım ve daha sonrasında benim profesyonel olma sürecim başladı. Oyak Renault’ta profesyonel oldum. Beş yıllık kontratım vardı lakin kulüp kapandı. Oradan transfer yapmak da zordu. Çok uygun, nizamlı bir kulüptü ve elindeki oyuncuları kolay kolay göndermeyen bir yapısı vardı. Kulübün kapanma sonucu benim için bir talih oldu. Altınordu o dönem bizim kümemizde şampiyon oldu ve ikinci lige yükseldi. O periyodun sonunda sakatlık hayatıştım ancak beni sakat sakat takımlarına katmak istediler. Transfer oldum ve orada birinci dört beş ayımı sakat bir biçimde geçirdim.
‘ALT YAŞLARDA DEĞERSİZLİK VAR’
Bir sürü insan beni doğma büyüme Sivaslı olarak biliyor. Aslında iki sene alt liglerde gol krallığı yaşadım. Ulusal ekipte hiç bir yaş kümesine çağırılmadım. 21 gol atan bir orta saha vardı. Yalnızca alt liglerde Antalya’da toplama kampı üzere bir şey olmuştu, orada alt ligler karmasına çağırılmıştım. 15’er dakika oynayıp dönüyorduk. İnanılmaz bir değersizlik var alt yaş kümelerine ve alt yapıya. Ülkenin eksisi olduğunu düşündüğüm tek mevzu bu. Hiç kimse dönüp aşağıya bakmıyor. Bu sürecin benim için güzel gitmesi meslek planlamamı düzgün çizmemden dolayı oldu. Gittiğim her kulübe hür kalma unsuru yazdırdım. O maddeyi yazdırmadığınız sürece kulüplerden kurtulmanız epey güç. Büyük sayılar istiyorlar, büyük sayılar istediklerinde de Muhteşem Lig ekipleri o parayı size harcamak yerine daha hazır oyuncuları tercih ediyorlar. Seninle uğraşmak yerine olmuş birini tercihliyorlar. Ülkede hem hocalara hem idareye sabır hayli az. Benim bahtım mesleğim planlamamı âlâ çizmekti.
TİRE 1922’DE ÇIKIŞ YAKALADI
Altınordu’da hocamız beni hayli değerlendirmedi. Ben de genç bir oyuncu olarak oynamaya devam etmek zorundaydım. Kiralık olarak ayrılmak istedim ve Tire 1922’ye gittim. Birinci senem fazlaca düzgün geçti, beni fazlaca sahiplendiler. O dönem 14 gol atmıştım ve dönem sonunda Altınordu’ya geri döndüm. Beni takımda tutmak istiyorlardı fakat epey oynayamayacağımı düşünüyorlardı.
Ben, hocama gidip kulübede oturarak gelişemeyeceğimi, geçen sezonki üzere oynayarak gelişmek istediğimi söylemiş oldum. yine Tire 1922’ye gitmek istedim lakin bu sefer kulübümüz karşı çıktı. Bir üst ligde devam etmemi istediler. çabucak sonrasında beni bonservisimle Tire 1922’ye sattılar. Orada ikinci dönemim da epey âlâ geçti ve gol hükümdarı oldum. sonrasındasında Menemenspor’a transfer oldum. Bu süreçte adım üst liglerdeki ekiplerle geçiyor fakat transferim gerçekleşmiyordu.
SİVASSPOR HİKAYESİ
Menemenspor’da da 16 gol atarak yeterli bir dönem geçirdim. Bu sefer Üstün Lig ekipleri benimle daha fazlaca ilgilenmeye başladı. Beni epeyce izleyen grup vardı lakin transferim gerçeklemeyince gerilim yapmıştım. Sivasspor’da Samet Aybaba’nın kaleci antrenörü Yılmaz Hoca vardı. beraberinde Eti Mesgutspor’un sportif yöneticiliğini yapıyordu. Eti Mesgut da bizim grubumuzdaydı ve Yılmaz Hoca maçlarımızı izliyordu. O periyot gözüne takılmışım ve beni Samet Hoca’ya anlatmış. Samet Hoca da genç oyuncu, risk almayalım bonservis ödeyeceğiz demiş. Yılmaz Hoca muhakkak alalım, nazaranceksin fazlaca başarılı olacak deyince Samet Hoca da onay verdi ve Sivasspor’a transfer oldum. daha sonrasındaki dönem her insanın gözü önünde gelişti.
‘RIZA HOCA HAYATIMIN DÖNÜM NOKTASI’
Sivasspor’la üç dönemlik mukavelem vardı. İkinci dönemde bu sakatlığı yaşayınca doğal olarak gözden düşmüştüm. Kiralık olarak gönderilmem düşünüldü lakin asbaşkan pürüz oldu. Dönem başında İstek Hoca geldi ve benim ömrümde bir dönüm noktası oldu. Psikolojim bozuktu, Sivasspor’dan ayrılmak istiyordum. Transfer teklifleri vardı ve ben yeni bir başlangıç yapmak istiyordum.
Sezon sonunda hiç dinlenmeden hazır bir biçimde kampa katıldım. Bu müddette benim ayrılma isteğim ve transfer görüşmeleri devam ediyordu. O devirde Denizlispor’la görüşülüyordu. Liderimiz vermedi lakin ben gitmeyi başa koymuştum. Kampa yalnızca 9 şahısla başladık. Bize düşme adayı olarak bakıyorlardı. İstek Hoca’yla gücümüz tuttu. Çok otoriter bir hoca. Dışarıdan gelen her şeye kulağını kapatabilen kuvvetli bir isim. esasen orada son beş senede yaptıkları da inanılmaz şeyler. Onunla bir konuşmamız oldu. Sen olduğun sürece sen oynayacaksın dedi. Bana hayli sahip çıktı ve kamp da benim için fazlaca yeterli gitmeye başladı. Hazırlık maçlarında hayli gol attım. Ajax maçında da atmıştım. daha sonrasında kalmaya karar verdim ve İstek Hoca’yla fazlaca yeterli bir dönem geçirdik. Sakatlıktan döndükten daha sonraki dönem sözleşmemdeki son dönemdi ve transferde bir talih oldu benim için. Zira mukavele devam ederken yüksek bonservis bedeli istenebiliyor. Kontratım bittiğinde de bu biçimde bir transfer nasip oldu bana. Sakatlığımın bana kattığı tek şey asla pes etmemek oldu. tekrar başarabileceğime inandım.
DOKTOR YANLIŞI niçinİYLE UZAYAN SAKATLIK
İlk dönemimde ikinci ligden gelip 26 maç oynadım, benim için hoş bir sayıydı. İkinci dönem şanssız bir diz sakatlığı yaşadım. 3 haftalık bir müddetç için operasyona giriyorsunuz lakin büsbütün hekim yanlışından dolayı süreç 6-7 ay sürüyor. Benim için her şey en başa dönmüştü. Alanlara geri dönmek için çaba ediyordum lakin başa dönüyordum. Bir orta hiç bitmeyecek sandım. İnanılmaz bir müddetçti. Kâfi ki güzelleşeyim diye dua ediyordum. Ruhsal olarak geriye gitmiştim. Ameliyata girerken koşuyordum ancak dönem ortasında bana külfet olmasın diye tercih ettiğim bir operasyondan dönüşüm 6-8 ay sürdü. Herbiçimde 20-25 tane doktora gittim. İyileşemeyeceğim bari hayatıma devam edeyim moduna girmiştim.
‘RAHAT HAYAT MÜHLETİN FUTBOLCU OLMASI ÇOK ZOR’
Çoğu futbolcunun ömrü kolay değil. Bir yerlere geldikten daha sonra insanların size bakış açısı değişebiliyor. Sizi tanımıyorlar ve sert bir lisanla eleştirebiliyorlar. Bunlar işin tabiatında var lakin insanların da sizin ne yaşadığınızı bilmesi değerli. Nitekim rahat bir hayat süren insanın futbolcu olması hayli sıkıntı. İnanılmaz sıkıntı şeyler yaşıyorsunuz buralara gelmek için. Pes etmeyenler başarıyor. Ya da şanslı olanlar. Bizim ülkemizde baht daha önde geliyor. Sistemle alakalı bir durum. Alt liglerde inanılmaz bir kural var. 23 yaşına kadar gençsin.
Yetiştirme bedeli ödenmek zorunda, 23 yaşından daha sonra kontenjana giriyorsun. 23 yaşında bir anda yaşlı oluyorsun. İnanılmaz bir ikilem var buradan bunu da söylemek istiyorum.
‘İSMAİL YÜKSEK’İN TRANSFERİ BÜYÜK BİR MUVAFFAKİYET ÖYKÜSÜ’
Menemenspor’dayken Fenerbahçe’ye transfer olma hayalim vardı ancak olabileceği aklımdan geçmiyordu. Çok zordu oralardan transfer yapmak. İsmail Yüksek bunu başardı inanılmaz bir olay. Büyük bir muvaffakiyet hikayesi.
‘HER ORTAMI SOLUMAYA ÇALIŞIYORUM’
Sosyal hayatımda epeyce fazla dışarı çıkmak üzere bir niyetim yok daha hayli zevk aldığım şeyleri yapmayı seviyorum. Basketbol maçlarına gitmeye, alt yaş kümelerinde oynayan kardeşlerimizi izlemeye çalışıyorum. Biraz da benim ömrüme katacak şeyleri yapıp her ortamı solumaya çalışıyorum. Bulunduğumuz kulübe de aidiyet hissetmeye çalışıyorum. Kardeşlerimiz buraya geliyor, onlara daha ulaşılabilir olduğumuzu hissettirmeye çalışıyorum. Bu devirlerde sakatlık yaşadığım için daha epeyce vaktim oldu.
‘DÖRT DÖRTLÜK TEK OYUNCU RONALDO’
Ben Ronaldo’cuyum. Çok üzüldüm zira elindeki bahtı aldılar. Bu kadar büyük bir oyuncuya yapılanları kabul edemedim. Ronaldo’nun bu olanları olgunlukla karşılaması beni şaşırttı. Messi de tabi ki fazlaca büyük bir oyuncu. Dünyaya gelmiş dört dörtlük tek oyuncunun Ronaldo olduğunu düşünüyorum. hiç bir eksiği olduğunu düşünmüyorum. Özelliklerini ve saha haricindeki insani olayları birleştirebilen tek atletin o olduğu fikrindeyim. Ayrıyeten Real Madrid’ciyim. Orada oynadı. Artık Manchester United’ı sevmiyorum. Madrid’te oynadığı için biraz daha sıcağım ona. İnsanüstü şeyler başardı. Bunların yüzde ellisini çalışarak yaptığı için ona büyük hürmet duyuyorum. Messi, büsbütün Allah vergisi bir yetenek. Ronaldo hem yetenek hem çalışma eseri ve bunu bu kadar müddet boyunca sürdürmek epeyce büyük bir şey. Ronaldo’nun bahtının elinden alınmasına üzüldüm. Son 30-40 yılda Portekiz’in iki tane kupası var ve ikisi de Ronaldo’yla. Kulübünde yaşadığı şeylerden kaçıp ulusal gruba geliyor ve birebir şeyi orada da yaşıyor.
‘BEKLEDİM LAKİN KİMSE ARAMADI’
Geçen dönemin son on beş haftası namağlup devam eden, âlâ futbol oynayan bir Fenerbahçe vardı. Düzgün oynadığınızda karşılığını almak istiyorsunuz. Ülkenize hizmet etmek apayrı bir gurur ve her futbolcunun hayali. Geçen dönemi 12 asistle tamamladım, bunların da 8 adedini son 10 haftada yaptım ve dönem sonu ulusal kadro takımı belirtildiğında ben yoktum. Tabi hayal kırıklığı yaşadım. Beni ulusal kadrodan kimse aramadı. Onların da işi güç. Çok yüklenip ziyan vermek istemiyorum. Diyaloğa girilsin de istemiyorum. bir daha düzgün oynadıktan daha sonra çağrılabileceğimi düşünüyorum. Umudumu yitirmedim, pes etmeyeceğim. Hürmet duyuyorum ve inşallah çağrılabileceğimi düşünüyorum. Her oyuncu üzere daima orada bulunmak isterim. Bu dönem sakatlıklarım olduğu için epey düşünemedim lakin geçen dönem hak ettiğimi düşünüyorum ve benimle bağlantıya geçilmesini beklerdim. Türkiye’nin en büyük kulüplerinden birinde oynuyorsunuz ve oynadığınız oyun ortada. Bağlantıya geçilmeliydi diye düşünüyorum.
‘YABANCILARIN SON DURAĞI BURASI OLMAMALI’
Ben Harika Lig’e geldiğimde yabancı sonu yoktu. Bence özgür kalmalı. Türk oyuncular üzerinde bir algı oluşuyor. Güya bunları biz yaptırıyormuşuz üzere. Çok kıymetli değil, alanda verdiklerimize nazaran hareket edecek herkes bunu biliyoruz fakat temelde bir düzeltme yapmamız lazım. 30 yaş üzerine bir hudut koymamız lazım. Kaliteli isimlerin bize gelip örnek olması lazım tabi ancak yabancı oyuncuların son durağının burası olmaması lazım. Kimi kriterlerin olması gerektiğini düşünüyorum. Daima tıpkı şeyleri düşünüyoruz. Olmuyor ve bu hudut geldiğinde Türk oyunculara yükleniliyor. Bu sonucu futbolcular almıyor. Bu hudutların olumlu ve olumsuz bedelleri oluyor. Daima birileri için yararlı, birileri için ziyanlı oluyor. Hür kaldığında da altyapıdan çıkan oyuncular için ziyanlı oluyor. Yetiştirebilen bir ülke olmamız lazım. Daima birebir döngü ortasındayız. İki yıl özgür iki yıl hudutlu oluyor. Altyapıdan çıkan oyuncu oynatma mecburiyeti konabilir. Sancılı bir müddetç lakin bir şeyi on sene denememiz lazım. Altyapıdan oyuncu oynatma mecburiyeti getiriliyor ancak oyuncu yok deniyor. Bir iki sene berbat oynar, üçüncü sene bulursun birini. Bunlara yöneldiğinde aşağıya daha epeyce kıymet vermek zorunda kalıyorsun. Paha verdiğin yerlerden daha epeyce meyveler çıkmaya başlıyor.
‘BAŞKAN KESTİRİP ATTI’
Geçen dönemin sonunda CSKA Moskova’dan resmi transfer teklif gelmişti. Liderimiz çabucak kestirip atmıştı. aslına bakarsan onun kelamının üzerine kelam söylemek olmaz.
‘KADIKÖY DOLUYKEN MAÇ KAYBETME İHTİMALİMİZ ÇOK AZ’
Futbolculara hoş bir müdafaa kalkanı var. Kulübümüz bu dönem ne olursa olsun birlikte devam edeceğimize inandı. İrtibatı orada fazlaca âlâ sağladığımızı düşünüyorum. elbette kırılgan bir camiaydık, epey uzun müddettir alamadığımız şampiyonluk vardı. Bu dönem topluluğumuz ve taraftarımız, bir taarruz geldiğinde çabucak bir kalkan oluyor ve kendimizi inançta hissediyoruz. Burada daha evvel bunun eksik olduğunu düşünüyordum. Bu iş daima bu biçimde yeterli gitmeyecek. Keşke daima güzel gitse lakin bir yerde tökezleyebiliriz. Bu dönem bunu başardık. Yarın bir daha tökezlediğimizde bir arada kalırsak esasen oynadığımız oyun ve ekibin isteği bizi şampiyonluğa ulaştıracak. Kadıköy doluyken maç kaybetme ihtimalimiz fazlaca az. 3 maç kaybettik Kadıköy’de hepsinde eksik kaldık. Kaybetmemiz için fakat bu biçimde şeylerin yaşanması lazım.
‘50 SEFER OYNASAK KİEV’İ YENERİZ’
Hocamız geldiği birinci günden beri başındaki oyuna bize anlattı ve bunu evvel savunma daha sonra hamle biçiminde bize yansıttı. Hepimize tek tek işledi. Sancıları oldu hatta Şampiyonlar Ligi’nden elendik lakin 10 bireydik o gün de onun tesiri vardı bence. 50 sefer oynasak bir daha yeneriz bence onları artık. Adaptasyon süreçlerinde canınızın yandığı devirler tabi ki olacak. Artık onun meyvelerini yiyoruz. Bu bir günde olan bir şey değil. Oyuncular, hocaya güvendikten daha sonra daha kolay yapılabilen bir hale geldi. Zira herkes ikna oldu.
GALATASARAY MAÇI İTİRAFI
Transfer sürecim biraz sancılıydı. O günden beri Mert Hakan yere düşse de bir şeyler yapsak diye bekleyen bir sürü insan vardı. Derbideki olaya gelirsek; o gün abarttığımı düşünüyorum katiyetle. Durumu izledikten daha sonra yaptığımın yanlış olduğunu düşündüm. Fakat durum anlattıkları üzere değil epey sert bir durumdu. bir daha de yaptığım gerçek değildi, bunun özeleştirisini yapabilecek biriyim lakin ülkemizde neler oldu bu kadar abartılmadı. Önemsemiyorum demiyorum tabi ki bunları, örnek davranışlar yapmak zorundayız. Genç kardeşlerimiz de bizi izliyor fakat her vakit olabilecek şeylerin kelam konusu Mert Hakan olunca abartıldığını söyleyebilirim. Derbide inanılmaz oynamıştım, iki golde de katkım vardı ancak golden fazla o konum öne çıktı. Bunun meşakkatini burada üç dönemdir yaşıyorum. O anların performansımın önüne çıktığı oldu.
‘SERT LAKİN ÇOK BABACAN BİRİSİ’
Takımdaki her oyuncunun Teknik Yönetici Jorge Jesus ile ortasının âlâ olduğuna dikkat çeken Mert Hakan, “Tavır olarak sert gözüküyor lakin epeyce babacan biri. Hocaya inanılmaz bir hürmet ve itimat var. Saha haricindeki sohbetlerinde hepimizi neşelendiriyor” dedi.
Mert Hakan’ın röportajında Jorge Jesus tespitleri fazlaca dikkat cazipti;
Takımdaki her oyuncunun hocayla ortası hayli uygun. Hal olarak sert gözüküyor fakat fazlaca babacan biri. Hocaya inanılmaz bir hürmet ve inanç var. Çok büyük bir hoca ve saha haricindeki sohbeti hepimizi neşelendiriyor, eğlenceli bir yapısı var. Hoca da basketbol maçlarına gitmeyi seviyor ve kulübe aidiyet hissediyor. Takım olarak ülkemize de aidiyet hissediyorlar. Yardım kampanyalarına daima destekçi oluyorlar. Bu beni epey memnun ediyor.
Ben birinci geldiğimde tercüman kullanmak istiyordum fakat yardımcı hocamız bunu istemedi, ben sana, sen de bana öğreteceksin dedi. bu biçimde bu biçimde ülkeye, oyunculara, insanlara adapte olmaya çalışıyorlar. Ülkenin insanına bedel veren bir yapıları var. Bu beni fazlaca keyifli ediyor.
‘Herkes yardım ediyor’
Biz dışarıda konuşulandan fazla hocamızın neler dediklerine adapteyiz. İnanılmaz bir rekabet var. Herkes işin ortasında olup kadroya yardım etmek istiyor, herkes oynamak istiyor. Bu ekibe uygun yansıyor. Ben oynamıyorum kenara çekileyim halinde düşünmüyor. Bu da hocanın başarısı. Bize her gün neler istediğini, her maçın değerli olduğunu ve önümüzdeki maça odaklanmamız gerektiğini, en âlâ kimse onun oynayacağını anlatıyor. Bu söylemiş olduklerinin futbolculara geçtiğini düşünüyorum. Çok kuvvetli bir oyunumuz var. Giren çıkan herkes bu oyuna adapte oluyor. Bu oyunu oynamak istememiz, oyundan keyif almamızda tesirli oluyor. Kupa maçından evvel yalnızca kupa maçını konuştuk, bir daha sonrakini değil. Yalnızca futbola odaklı bir hoca. Futbolcular, oynanan oyuna güveniyor ve bir an evvel içeride olup bu coşkuyu yaşamak istiyor. Dakika 90, skor 3-0 ancak hala gol arayan bir takım var.
‘Güven ortamı var’
Takımda bir otorite ve o otoriteye yardımcı olmak isteyen harika bir takım var. Buna yalnızca futbolcular ve teknik takım olarak bakmamak lazım. Samandıra’da çalışanlar, idari menajerimiz, herkes kulüp odaklı. Ferdi egolar ve çatışmalar değil yalnızca Fenerbahçe odaklı yaşayacağımızı birinci günden hissettiren bir hoca ve bunu futbolculara geçiren bir grup var. bir evvel de bu biçimdeydi ancak maalesef olmadı. Daha evvelki dönemler makus bitti bizim için lakin bu dönem birinci günden itibaren kadroya yardımcı olmaya çalışan bir teknik grup, teknik gruba yardımcı olmak isteyen bir oyuncu kümesi olduğunu düşünüyorum. Topluluğun şampiyonluğa susadığını bilip topluluğun ne durumda olduğunu kavrayan bir oyuncu kümesinden oluşan bir kadroyuz. Hocamız, geldiği birinci gün ‘burada uzun müddettir olanlar niye şampiyon olamadığını sorgulamalı’ dedi. Büsbütün itimada dayalı bir ortam. aslına bakarsan futbolcular bunu hissettiğinde her şey daha kolay oluyor.
‘OYUNUMUZUN TEMELİ SAVUNMA’
Hocanın istedikleri her gün değişebiliyor. Bir gün dörtlü oynuyoruz bir gün üçlü oynuyoruz. Bu konularda hoca bize istediklerini ilmek ilmek işledi. Oynattığı oyun büsbütün onun başarısı fakat oyuncu kümesi da fazlaca güzel. Hocamızın oynatmak istediği oyundaki temel şey savunma. Hamle oynuyoruz fakat santrforumuz da savunma yapıyor. Geriye atılan toplarda kalecimiz savunma yapıyor. En önden başlayan bir savunma var. Savunurken hamle yapıyoruz. Dar alanda oynayıp işi çabucak bitirmenin peşindeyiz ve bunu yapmak epey güç. Rakiplerin çözememesi bu yüzden. Oyuncular beş dakika da oynasa hiç oynamasa da tutum yapmıyor. Bu dönem Fenerbahçe’den kıymetli kimse yok. Herkes bunun farkında.
‘KOMUTAN LAKABINDAN ÇOK MEMNUNUM’
Komutan lakabı bir anda üzerime yapıştı. Bunu taraftarlarımız çıkardı. Saha ortasındaki duruşumdan ve grubu sahiplenişimden kaynaklı sanırım. Bundan dolayı hayli memnunum. Bir gün futbolu bıraktığımda Fenerbahçe’de ‘komutan’ lakaplı biri olarak oynamış olacağım. Lakap takılan oyunculardan biri olacağım, bu hoşuma gidiyor. Lakin bunu doğal olarak yapıyorum. kimi vakit abarttığım da oluyor ancak Allah’tan bugüne kadar kart yiyip gruba ziyan vermedim. Bunlar benim üçüncü ligde de yaptığım şeyler, karakterimde olan şeyler. Üretimde bu var, bulunduğum yere aidiyet hissetmeye çalışıyorum. On sene evvel oynadığım ekibe sorsanız da bu birebir Mert Hakan derler. Birinci dönem tahminen bulutların üzerindeydim, ayaklarım yere basmıyordu fakat yaşadığım kimi şeylerden daha sonra bu sahiplenme hissim arttı. Kulübe nasıl daha yararlı olabileceğimin peşinden koşmaya başladım. Birinci dönem için bu bir özeleştirim olabilir.
‘KİMSE MAKÛS OYNAMAK İSTEMEZ’
Bütün ülke Jorge Jesus’un Altay’ın yaşadıklarıyla birlikte oyuncularına nasıl sahip çıktığını gördü. Ben daha evvel o durumu yaşayıp ıslıklandığım için biliyorum o duyguyu. İnsanları samimiyetiyle tesiri altına almayı biliyor. Duruşu, gruba ve taraftarlara geçti. Hiç uğultu çıkmıyor tribünlerden, umarım da çıkmaz. Çıkacağını da düşünmüyorum. Gerimizde hayli güzel duruyorlar. Bunların yaşanmaması gerektiğini düşünüyorum. Alana çıkan herkes gruba bir şeyler vermek için çıkıyor. Kimse berbat oynamak istemez. Ben niye makûs oynamak isteyeyim? Ben kaybettiğimde benden çok üzülemezsiniz zira emek veriyoruz ve başardığımızda hem bizim daima grubun pahası artacak.
Jesus’tan öğrendiğim en kıymetli şey, bilgilerin ne kadar değerli olduğu, bizlerin ya ne olacak dediğimiz her şeyi başında hayli değerli bir şeymiş üzere düşünmesi. Bu beni fazlaca etkiledi, inanılmaz ayrıntıcı biri. Her vakit, hiç bir şey olmamış üzere daha uygununu istiyor. 5 atarsınız fakat sizde bir daha problemler bulabilir. Daima bir şeyleri geliştirme kaygısında. Hiç kâfi görmüyor. Bu Jorge Jesus’un en büyük özelliklerinden biri. Daha 28 yaşındayım fakat futbolu bıraktığımda antrenör olma talihim olursa bize aktardığı birçok şeyi kullanmayı düşünüyorum.
‘F.BAHÇE ALTYAPI KONUSUNDA ÇOK İYİ’
Bizim altyapımız hayli uygun. Geçen dönem bizimle bir arada egzersize çıkan biri sürü oyuncu Muhteşem Lig kulüplerine transfer yaptı. Fenerbahçe’ye bonservis de kazandırdılar. Fenerbahçe’nin bu bahiste uygun olduğunu düşünüyorum ancak bunun bütün ülkeye yansıması gerekiyor. Her sene bir şeyleri değiştirerek olmaz. her insanın ağzında altyapıya ehemmiyet verelim kelamları var lakin bakıyorsun oyuncular nerelerde maçlar yapıyorlar. Hiç gidiyorlar mı oralara? Sancı çekeceğimiz bir müddetç yaşayalım lakin ülkemize herkes elini kolunu sallayarak gelip gitmesin. On yılsa on yıl, beş yılsa beş yıl sancı çekelim fakat ülkemiz artık dışarıya oyuncu satabilen bir ülke olsun, yabancı oyuncuların son durağı olmasın.
Zor bir çocukluk geçiren, para kazanmak için halı alanlarda futbol oynayan, yanlış ameliyat sebebiyle mesleği adeta bitme noktasına gelen Mert Hakan pes etmemesi ve biraz da bahtı yardımıyla buralarda olduğunu tabir ediyor. Altyapıdaki sıkıntılardan üst yapıya kadar fikirlerini bizimle paylaşan tecrübeli orta saha, derbi maçta yerde kaldığı ve konumu abarttığı tenkitleri aldığı faul durumu için de özeleştirisini yapıyor..
‘ÇOK GÜÇ BİR HAYATIM OLDU’
Çok güç ve uğraş gerektiren bir hayatım oldu. 9 yaşımda babamı kaybettim. Futbola olan sevgim küçük yaşlarda başlamıştı. Babam eski bir futbolcu. Genlerden bulaşan bir yetenek vardı ve babam da futbolcu olmamı fazlaca isterdi. Onu kaybettikten daha sonra aklımı öbür şeylere vermem için ailem beni Bursapor’un esaslı futbol okullarından Bursaspor Profesyonel Futbolcular Dayanışma Derneği’ne yazdırdı. Orada 6-7 yıllık bir serüvenim oldu. daha sonrasında yol ayrımına gelip bir kademe atlamak gerekiyordu. Oyak Renault Spor Kulübü’ne transferim gerçekleşti. 3.ligde yer alan profesyonel bir kulüptü. Biz ise altyapısına transfer olduk. Orada bir yıllık sürecim oldu. O dönemin sonunda 18 yaşıma gelmiştim. Profesyonel oldunuz ya da olmadınız. daha sonrasında ya ömrünüzü amatör kümede tırmalayarak geçirecektiniz ya da o talihi size vereceklerdi.
‘SERHAT AKIN’I ÇILDIRTTIM’
17 yaşlarımda daima halı alana giderdim. Orada oynarken para kazanırdım hem de. Beni büyük turnuvalara davet ederlerdi, ufak paralar kazanırdık. bu biçimde imkanlarımız âlâ olmadığı için seve seve giderdik. Oyak Renault A Ekibi, tam o devirde yaz kampına başlayacaktı. Bizim A grupta oynayan ağabeylerimiz de ‘Rakip Bul’ diye bir turnuvada bizimle maç yapmak istediler. Bizim ekip yaşlıydı, en genç oyuncuları bendim. Orada a kadrodaki profesyonel oyuncularla oynadık. Bizi farklı yendiler fakat ben dikkat çekince iki gün daha sonra a ekip seçmelerine çağırıldım. Altyapıda oynuyoruz ancak hocanın görmesi için seçmelere davet edildik. A ekip oyuncuları düz koşu yaparken beni gördüler. Halı alandan da tanıştığımız için kaptanlar benimle konuştu. çabucak sonrasında onların baskısıyla beni a grup kampına davet ettiler. Beni halı alanda epey beğenmişlerdi. O periyodun kaptanı ve sportif yöneticimiz Murat abi beni epey destekledi. Birinci kampımızı da Topuk Yaylası’nda yaptık. Orada birinci maçta yan hakemdim. O gün oynamayacaktım ve beni yan hakem yaptılar. Urfaspor ile oynamıştık, daima onlar ataktaydı ve santrforları da Serhat Akın’dı. Kaldırdığım bayraklara daima isyan ediyordu. Hiç unutmuyorum. Gencim, üzerimde baskı da vardı. bir süre daha sonra bayrak kaldırmamaya başladım.
‘ALTINORDU BENİ SAKAT ALDI’
İkinci maçı bütün idare konseyi izlemeye gelmişti. Son yirmi dakika 2-0 gerideyken oyuna girmiştim. İki tane gol attırdım ve daha sonrasında benim profesyonel olma sürecim başladı. Oyak Renault’ta profesyonel oldum. Beş yıllık kontratım vardı lakin kulüp kapandı. Oradan transfer yapmak da zordu. Çok uygun, nizamlı bir kulüptü ve elindeki oyuncuları kolay kolay göndermeyen bir yapısı vardı. Kulübün kapanma sonucu benim için bir talih oldu. Altınordu o dönem bizim kümemizde şampiyon oldu ve ikinci lige yükseldi. O periyodun sonunda sakatlık hayatıştım ancak beni sakat sakat takımlarına katmak istediler. Transfer oldum ve orada birinci dört beş ayımı sakat bir biçimde geçirdim.
‘ALT YAŞLARDA DEĞERSİZLİK VAR’
Bir sürü insan beni doğma büyüme Sivaslı olarak biliyor. Aslında iki sene alt liglerde gol krallığı yaşadım. Ulusal ekipte hiç bir yaş kümesine çağırılmadım. 21 gol atan bir orta saha vardı. Yalnızca alt liglerde Antalya’da toplama kampı üzere bir şey olmuştu, orada alt ligler karmasına çağırılmıştım. 15’er dakika oynayıp dönüyorduk. İnanılmaz bir değersizlik var alt yaş kümelerine ve alt yapıya. Ülkenin eksisi olduğunu düşündüğüm tek mevzu bu. Hiç kimse dönüp aşağıya bakmıyor. Bu sürecin benim için güzel gitmesi meslek planlamamı düzgün çizmemden dolayı oldu. Gittiğim her kulübe hür kalma unsuru yazdırdım. O maddeyi yazdırmadığınız sürece kulüplerden kurtulmanız epey güç. Büyük sayılar istiyorlar, büyük sayılar istediklerinde de Muhteşem Lig ekipleri o parayı size harcamak yerine daha hazır oyuncuları tercih ediyorlar. Seninle uğraşmak yerine olmuş birini tercihliyorlar. Ülkede hem hocalara hem idareye sabır hayli az. Benim bahtım mesleğim planlamamı âlâ çizmekti.
TİRE 1922’DE ÇIKIŞ YAKALADI
Altınordu’da hocamız beni hayli değerlendirmedi. Ben de genç bir oyuncu olarak oynamaya devam etmek zorundaydım. Kiralık olarak ayrılmak istedim ve Tire 1922’ye gittim. Birinci senem fazlaca düzgün geçti, beni fazlaca sahiplendiler. O dönem 14 gol atmıştım ve dönem sonunda Altınordu’ya geri döndüm. Beni takımda tutmak istiyorlardı fakat epey oynayamayacağımı düşünüyorlardı.
Ben, hocama gidip kulübede oturarak gelişemeyeceğimi, geçen sezonki üzere oynayarak gelişmek istediğimi söylemiş oldum. yine Tire 1922’ye gitmek istedim lakin bu sefer kulübümüz karşı çıktı. Bir üst ligde devam etmemi istediler. çabucak sonrasında beni bonservisimle Tire 1922’ye sattılar. Orada ikinci dönemim da epey âlâ geçti ve gol hükümdarı oldum. sonrasındasında Menemenspor’a transfer oldum. Bu süreçte adım üst liglerdeki ekiplerle geçiyor fakat transferim gerçekleşmiyordu.
SİVASSPOR HİKAYESİ
Menemenspor’da da 16 gol atarak yeterli bir dönem geçirdim. Bu sefer Üstün Lig ekipleri benimle daha fazlaca ilgilenmeye başladı. Beni epeyce izleyen grup vardı lakin transferim gerçeklemeyince gerilim yapmıştım. Sivasspor’da Samet Aybaba’nın kaleci antrenörü Yılmaz Hoca vardı. beraberinde Eti Mesgutspor’un sportif yöneticiliğini yapıyordu. Eti Mesgut da bizim grubumuzdaydı ve Yılmaz Hoca maçlarımızı izliyordu. O periyot gözüne takılmışım ve beni Samet Hoca’ya anlatmış. Samet Hoca da genç oyuncu, risk almayalım bonservis ödeyeceğiz demiş. Yılmaz Hoca muhakkak alalım, nazaranceksin fazlaca başarılı olacak deyince Samet Hoca da onay verdi ve Sivasspor’a transfer oldum. daha sonrasındaki dönem her insanın gözü önünde gelişti.
‘RIZA HOCA HAYATIMIN DÖNÜM NOKTASI’
Sivasspor’la üç dönemlik mukavelem vardı. İkinci dönemde bu sakatlığı yaşayınca doğal olarak gözden düşmüştüm. Kiralık olarak gönderilmem düşünüldü lakin asbaşkan pürüz oldu. Dönem başında İstek Hoca geldi ve benim ömrümde bir dönüm noktası oldu. Psikolojim bozuktu, Sivasspor’dan ayrılmak istiyordum. Transfer teklifleri vardı ve ben yeni bir başlangıç yapmak istiyordum.
Sezon sonunda hiç dinlenmeden hazır bir biçimde kampa katıldım. Bu müddette benim ayrılma isteğim ve transfer görüşmeleri devam ediyordu. O devirde Denizlispor’la görüşülüyordu. Liderimiz vermedi lakin ben gitmeyi başa koymuştum. Kampa yalnızca 9 şahısla başladık. Bize düşme adayı olarak bakıyorlardı. İstek Hoca’yla gücümüz tuttu. Çok otoriter bir hoca. Dışarıdan gelen her şeye kulağını kapatabilen kuvvetli bir isim. esasen orada son beş senede yaptıkları da inanılmaz şeyler. Onunla bir konuşmamız oldu. Sen olduğun sürece sen oynayacaksın dedi. Bana hayli sahip çıktı ve kamp da benim için fazlaca yeterli gitmeye başladı. Hazırlık maçlarında hayli gol attım. Ajax maçında da atmıştım. daha sonrasında kalmaya karar verdim ve İstek Hoca’yla fazlaca yeterli bir dönem geçirdik. Sakatlıktan döndükten daha sonraki dönem sözleşmemdeki son dönemdi ve transferde bir talih oldu benim için. Zira mukavele devam ederken yüksek bonservis bedeli istenebiliyor. Kontratım bittiğinde de bu biçimde bir transfer nasip oldu bana. Sakatlığımın bana kattığı tek şey asla pes etmemek oldu. tekrar başarabileceğime inandım.
DOKTOR YANLIŞI niçinİYLE UZAYAN SAKATLIK
İlk dönemimde ikinci ligden gelip 26 maç oynadım, benim için hoş bir sayıydı. İkinci dönem şanssız bir diz sakatlığı yaşadım. 3 haftalık bir müddetç için operasyona giriyorsunuz lakin büsbütün hekim yanlışından dolayı süreç 6-7 ay sürüyor. Benim için her şey en başa dönmüştü. Alanlara geri dönmek için çaba ediyordum lakin başa dönüyordum. Bir orta hiç bitmeyecek sandım. İnanılmaz bir müddetçti. Kâfi ki güzelleşeyim diye dua ediyordum. Ruhsal olarak geriye gitmiştim. Ameliyata girerken koşuyordum ancak dönem ortasında bana külfet olmasın diye tercih ettiğim bir operasyondan dönüşüm 6-8 ay sürdü. Herbiçimde 20-25 tane doktora gittim. İyileşemeyeceğim bari hayatıma devam edeyim moduna girmiştim.
‘RAHAT HAYAT MÜHLETİN FUTBOLCU OLMASI ÇOK ZOR’
Çoğu futbolcunun ömrü kolay değil. Bir yerlere geldikten daha sonra insanların size bakış açısı değişebiliyor. Sizi tanımıyorlar ve sert bir lisanla eleştirebiliyorlar. Bunlar işin tabiatında var lakin insanların da sizin ne yaşadığınızı bilmesi değerli. Nitekim rahat bir hayat süren insanın futbolcu olması hayli sıkıntı. İnanılmaz sıkıntı şeyler yaşıyorsunuz buralara gelmek için. Pes etmeyenler başarıyor. Ya da şanslı olanlar. Bizim ülkemizde baht daha önde geliyor. Sistemle alakalı bir durum. Alt liglerde inanılmaz bir kural var. 23 yaşına kadar gençsin.
Yetiştirme bedeli ödenmek zorunda, 23 yaşından daha sonra kontenjana giriyorsun. 23 yaşında bir anda yaşlı oluyorsun. İnanılmaz bir ikilem var buradan bunu da söylemek istiyorum.
‘İSMAİL YÜKSEK’İN TRANSFERİ BÜYÜK BİR MUVAFFAKİYET ÖYKÜSÜ’
Menemenspor’dayken Fenerbahçe’ye transfer olma hayalim vardı ancak olabileceği aklımdan geçmiyordu. Çok zordu oralardan transfer yapmak. İsmail Yüksek bunu başardı inanılmaz bir olay. Büyük bir muvaffakiyet hikayesi.
‘HER ORTAMI SOLUMAYA ÇALIŞIYORUM’
Sosyal hayatımda epeyce fazla dışarı çıkmak üzere bir niyetim yok daha hayli zevk aldığım şeyleri yapmayı seviyorum. Basketbol maçlarına gitmeye, alt yaş kümelerinde oynayan kardeşlerimizi izlemeye çalışıyorum. Biraz da benim ömrüme katacak şeyleri yapıp her ortamı solumaya çalışıyorum. Bulunduğumuz kulübe de aidiyet hissetmeye çalışıyorum. Kardeşlerimiz buraya geliyor, onlara daha ulaşılabilir olduğumuzu hissettirmeye çalışıyorum. Bu devirlerde sakatlık yaşadığım için daha epeyce vaktim oldu.
‘DÖRT DÖRTLÜK TEK OYUNCU RONALDO’
Ben Ronaldo’cuyum. Çok üzüldüm zira elindeki bahtı aldılar. Bu kadar büyük bir oyuncuya yapılanları kabul edemedim. Ronaldo’nun bu olanları olgunlukla karşılaması beni şaşırttı. Messi de tabi ki fazlaca büyük bir oyuncu. Dünyaya gelmiş dört dörtlük tek oyuncunun Ronaldo olduğunu düşünüyorum. hiç bir eksiği olduğunu düşünmüyorum. Özelliklerini ve saha haricindeki insani olayları birleştirebilen tek atletin o olduğu fikrindeyim. Ayrıyeten Real Madrid’ciyim. Orada oynadı. Artık Manchester United’ı sevmiyorum. Madrid’te oynadığı için biraz daha sıcağım ona. İnsanüstü şeyler başardı. Bunların yüzde ellisini çalışarak yaptığı için ona büyük hürmet duyuyorum. Messi, büsbütün Allah vergisi bir yetenek. Ronaldo hem yetenek hem çalışma eseri ve bunu bu kadar müddet boyunca sürdürmek epeyce büyük bir şey. Ronaldo’nun bahtının elinden alınmasına üzüldüm. Son 30-40 yılda Portekiz’in iki tane kupası var ve ikisi de Ronaldo’yla. Kulübünde yaşadığı şeylerden kaçıp ulusal gruba geliyor ve birebir şeyi orada da yaşıyor.
‘BEKLEDİM LAKİN KİMSE ARAMADI’
Geçen dönemin son on beş haftası namağlup devam eden, âlâ futbol oynayan bir Fenerbahçe vardı. Düzgün oynadığınızda karşılığını almak istiyorsunuz. Ülkenize hizmet etmek apayrı bir gurur ve her futbolcunun hayali. Geçen dönemi 12 asistle tamamladım, bunların da 8 adedini son 10 haftada yaptım ve dönem sonu ulusal kadro takımı belirtildiğında ben yoktum. Tabi hayal kırıklığı yaşadım. Beni ulusal kadrodan kimse aramadı. Onların da işi güç. Çok yüklenip ziyan vermek istemiyorum. Diyaloğa girilsin de istemiyorum. bir daha düzgün oynadıktan daha sonra çağrılabileceğimi düşünüyorum. Umudumu yitirmedim, pes etmeyeceğim. Hürmet duyuyorum ve inşallah çağrılabileceğimi düşünüyorum. Her oyuncu üzere daima orada bulunmak isterim. Bu dönem sakatlıklarım olduğu için epey düşünemedim lakin geçen dönem hak ettiğimi düşünüyorum ve benimle bağlantıya geçilmesini beklerdim. Türkiye’nin en büyük kulüplerinden birinde oynuyorsunuz ve oynadığınız oyun ortada. Bağlantıya geçilmeliydi diye düşünüyorum.
‘YABANCILARIN SON DURAĞI BURASI OLMAMALI’
Ben Harika Lig’e geldiğimde yabancı sonu yoktu. Bence özgür kalmalı. Türk oyuncular üzerinde bir algı oluşuyor. Güya bunları biz yaptırıyormuşuz üzere. Çok kıymetli değil, alanda verdiklerimize nazaran hareket edecek herkes bunu biliyoruz fakat temelde bir düzeltme yapmamız lazım. 30 yaş üzerine bir hudut koymamız lazım. Kaliteli isimlerin bize gelip örnek olması lazım tabi ancak yabancı oyuncuların son durağının burası olmaması lazım. Kimi kriterlerin olması gerektiğini düşünüyorum. Daima tıpkı şeyleri düşünüyoruz. Olmuyor ve bu hudut geldiğinde Türk oyunculara yükleniliyor. Bu sonucu futbolcular almıyor. Bu hudutların olumlu ve olumsuz bedelleri oluyor. Daima birileri için yararlı, birileri için ziyanlı oluyor. Hür kaldığında da altyapıdan çıkan oyuncular için ziyanlı oluyor. Yetiştirebilen bir ülke olmamız lazım. Daima birebir döngü ortasındayız. İki yıl özgür iki yıl hudutlu oluyor. Altyapıdan çıkan oyuncu oynatma mecburiyeti konabilir. Sancılı bir müddetç lakin bir şeyi on sene denememiz lazım. Altyapıdan oyuncu oynatma mecburiyeti getiriliyor ancak oyuncu yok deniyor. Bir iki sene berbat oynar, üçüncü sene bulursun birini. Bunlara yöneldiğinde aşağıya daha epeyce kıymet vermek zorunda kalıyorsun. Paha verdiğin yerlerden daha epeyce meyveler çıkmaya başlıyor.
‘BAŞKAN KESTİRİP ATTI’
Geçen dönemin sonunda CSKA Moskova’dan resmi transfer teklif gelmişti. Liderimiz çabucak kestirip atmıştı. aslına bakarsan onun kelamının üzerine kelam söylemek olmaz.
‘KADIKÖY DOLUYKEN MAÇ KAYBETME İHTİMALİMİZ ÇOK AZ’
Futbolculara hoş bir müdafaa kalkanı var. Kulübümüz bu dönem ne olursa olsun birlikte devam edeceğimize inandı. İrtibatı orada fazlaca âlâ sağladığımızı düşünüyorum. elbette kırılgan bir camiaydık, epey uzun müddettir alamadığımız şampiyonluk vardı. Bu dönem topluluğumuz ve taraftarımız, bir taarruz geldiğinde çabucak bir kalkan oluyor ve kendimizi inançta hissediyoruz. Burada daha evvel bunun eksik olduğunu düşünüyordum. Bu iş daima bu biçimde yeterli gitmeyecek. Keşke daima güzel gitse lakin bir yerde tökezleyebiliriz. Bu dönem bunu başardık. Yarın bir daha tökezlediğimizde bir arada kalırsak esasen oynadığımız oyun ve ekibin isteği bizi şampiyonluğa ulaştıracak. Kadıköy doluyken maç kaybetme ihtimalimiz fazlaca az. 3 maç kaybettik Kadıköy’de hepsinde eksik kaldık. Kaybetmemiz için fakat bu biçimde şeylerin yaşanması lazım.
‘50 SEFER OYNASAK KİEV’İ YENERİZ’
Hocamız geldiği birinci günden beri başındaki oyuna bize anlattı ve bunu evvel savunma daha sonra hamle biçiminde bize yansıttı. Hepimize tek tek işledi. Sancıları oldu hatta Şampiyonlar Ligi’nden elendik lakin 10 bireydik o gün de onun tesiri vardı bence. 50 sefer oynasak bir daha yeneriz bence onları artık. Adaptasyon süreçlerinde canınızın yandığı devirler tabi ki olacak. Artık onun meyvelerini yiyoruz. Bu bir günde olan bir şey değil. Oyuncular, hocaya güvendikten daha sonra daha kolay yapılabilen bir hale geldi. Zira herkes ikna oldu.
GALATASARAY MAÇI İTİRAFI
Transfer sürecim biraz sancılıydı. O günden beri Mert Hakan yere düşse de bir şeyler yapsak diye bekleyen bir sürü insan vardı. Derbideki olaya gelirsek; o gün abarttığımı düşünüyorum katiyetle. Durumu izledikten daha sonra yaptığımın yanlış olduğunu düşündüm. Fakat durum anlattıkları üzere değil epey sert bir durumdu. bir daha de yaptığım gerçek değildi, bunun özeleştirisini yapabilecek biriyim lakin ülkemizde neler oldu bu kadar abartılmadı. Önemsemiyorum demiyorum tabi ki bunları, örnek davranışlar yapmak zorundayız. Genç kardeşlerimiz de bizi izliyor fakat her vakit olabilecek şeylerin kelam konusu Mert Hakan olunca abartıldığını söyleyebilirim. Derbide inanılmaz oynamıştım, iki golde de katkım vardı ancak golden fazla o konum öne çıktı. Bunun meşakkatini burada üç dönemdir yaşıyorum. O anların performansımın önüne çıktığı oldu.
‘SERT LAKİN ÇOK BABACAN BİRİSİ’
Takımdaki her oyuncunun Teknik Yönetici Jorge Jesus ile ortasının âlâ olduğuna dikkat çeken Mert Hakan, “Tavır olarak sert gözüküyor lakin epeyce babacan biri. Hocaya inanılmaz bir hürmet ve itimat var. Saha haricindeki sohbetlerinde hepimizi neşelendiriyor” dedi.
Mert Hakan’ın röportajında Jorge Jesus tespitleri fazlaca dikkat cazipti;
Takımdaki her oyuncunun hocayla ortası hayli uygun. Hal olarak sert gözüküyor fakat fazlaca babacan biri. Hocaya inanılmaz bir hürmet ve inanç var. Çok büyük bir hoca ve saha haricindeki sohbeti hepimizi neşelendiriyor, eğlenceli bir yapısı var. Hoca da basketbol maçlarına gitmeyi seviyor ve kulübe aidiyet hissediyor. Takım olarak ülkemize de aidiyet hissediyorlar. Yardım kampanyalarına daima destekçi oluyorlar. Bu beni epey memnun ediyor.
Ben birinci geldiğimde tercüman kullanmak istiyordum fakat yardımcı hocamız bunu istemedi, ben sana, sen de bana öğreteceksin dedi. bu biçimde bu biçimde ülkeye, oyunculara, insanlara adapte olmaya çalışıyorlar. Ülkenin insanına bedel veren bir yapıları var. Bu beni fazlaca keyifli ediyor.
‘Herkes yardım ediyor’
Biz dışarıda konuşulandan fazla hocamızın neler dediklerine adapteyiz. İnanılmaz bir rekabet var. Herkes işin ortasında olup kadroya yardım etmek istiyor, herkes oynamak istiyor. Bu ekibe uygun yansıyor. Ben oynamıyorum kenara çekileyim halinde düşünmüyor. Bu da hocanın başarısı. Bize her gün neler istediğini, her maçın değerli olduğunu ve önümüzdeki maça odaklanmamız gerektiğini, en âlâ kimse onun oynayacağını anlatıyor. Bu söylemiş olduklerinin futbolculara geçtiğini düşünüyorum. Çok kuvvetli bir oyunumuz var. Giren çıkan herkes bu oyuna adapte oluyor. Bu oyunu oynamak istememiz, oyundan keyif almamızda tesirli oluyor. Kupa maçından evvel yalnızca kupa maçını konuştuk, bir daha sonrakini değil. Yalnızca futbola odaklı bir hoca. Futbolcular, oynanan oyuna güveniyor ve bir an evvel içeride olup bu coşkuyu yaşamak istiyor. Dakika 90, skor 3-0 ancak hala gol arayan bir takım var.
‘Güven ortamı var’
Takımda bir otorite ve o otoriteye yardımcı olmak isteyen harika bir takım var. Buna yalnızca futbolcular ve teknik takım olarak bakmamak lazım. Samandıra’da çalışanlar, idari menajerimiz, herkes kulüp odaklı. Ferdi egolar ve çatışmalar değil yalnızca Fenerbahçe odaklı yaşayacağımızı birinci günden hissettiren bir hoca ve bunu futbolculara geçiren bir grup var. bir evvel de bu biçimdeydi ancak maalesef olmadı. Daha evvelki dönemler makus bitti bizim için lakin bu dönem birinci günden itibaren kadroya yardımcı olmaya çalışan bir teknik grup, teknik gruba yardımcı olmak isteyen bir oyuncu kümesi olduğunu düşünüyorum. Topluluğun şampiyonluğa susadığını bilip topluluğun ne durumda olduğunu kavrayan bir oyuncu kümesinden oluşan bir kadroyuz. Hocamız, geldiği birinci gün ‘burada uzun müddettir olanlar niye şampiyon olamadığını sorgulamalı’ dedi. Büsbütün itimada dayalı bir ortam. aslına bakarsan futbolcular bunu hissettiğinde her şey daha kolay oluyor.
‘OYUNUMUZUN TEMELİ SAVUNMA’
Hocanın istedikleri her gün değişebiliyor. Bir gün dörtlü oynuyoruz bir gün üçlü oynuyoruz. Bu konularda hoca bize istediklerini ilmek ilmek işledi. Oynattığı oyun büsbütün onun başarısı fakat oyuncu kümesi da fazlaca güzel. Hocamızın oynatmak istediği oyundaki temel şey savunma. Hamle oynuyoruz fakat santrforumuz da savunma yapıyor. Geriye atılan toplarda kalecimiz savunma yapıyor. En önden başlayan bir savunma var. Savunurken hamle yapıyoruz. Dar alanda oynayıp işi çabucak bitirmenin peşindeyiz ve bunu yapmak epey güç. Rakiplerin çözememesi bu yüzden. Oyuncular beş dakika da oynasa hiç oynamasa da tutum yapmıyor. Bu dönem Fenerbahçe’den kıymetli kimse yok. Herkes bunun farkında.
‘KOMUTAN LAKABINDAN ÇOK MEMNUNUM’
Komutan lakabı bir anda üzerime yapıştı. Bunu taraftarlarımız çıkardı. Saha ortasındaki duruşumdan ve grubu sahiplenişimden kaynaklı sanırım. Bundan dolayı hayli memnunum. Bir gün futbolu bıraktığımda Fenerbahçe’de ‘komutan’ lakaplı biri olarak oynamış olacağım. Lakap takılan oyunculardan biri olacağım, bu hoşuma gidiyor. Lakin bunu doğal olarak yapıyorum. kimi vakit abarttığım da oluyor ancak Allah’tan bugüne kadar kart yiyip gruba ziyan vermedim. Bunlar benim üçüncü ligde de yaptığım şeyler, karakterimde olan şeyler. Üretimde bu var, bulunduğum yere aidiyet hissetmeye çalışıyorum. On sene evvel oynadığım ekibe sorsanız da bu birebir Mert Hakan derler. Birinci dönem tahminen bulutların üzerindeydim, ayaklarım yere basmıyordu fakat yaşadığım kimi şeylerden daha sonra bu sahiplenme hissim arttı. Kulübe nasıl daha yararlı olabileceğimin peşinden koşmaya başladım. Birinci dönem için bu bir özeleştirim olabilir.
‘KİMSE MAKÛS OYNAMAK İSTEMEZ’
Bütün ülke Jorge Jesus’un Altay’ın yaşadıklarıyla birlikte oyuncularına nasıl sahip çıktığını gördü. Ben daha evvel o durumu yaşayıp ıslıklandığım için biliyorum o duyguyu. İnsanları samimiyetiyle tesiri altına almayı biliyor. Duruşu, gruba ve taraftarlara geçti. Hiç uğultu çıkmıyor tribünlerden, umarım da çıkmaz. Çıkacağını da düşünmüyorum. Gerimizde hayli güzel duruyorlar. Bunların yaşanmaması gerektiğini düşünüyorum. Alana çıkan herkes gruba bir şeyler vermek için çıkıyor. Kimse berbat oynamak istemez. Ben niye makûs oynamak isteyeyim? Ben kaybettiğimde benden çok üzülemezsiniz zira emek veriyoruz ve başardığımızda hem bizim daima grubun pahası artacak.
Jesus’tan öğrendiğim en kıymetli şey, bilgilerin ne kadar değerli olduğu, bizlerin ya ne olacak dediğimiz her şeyi başında hayli değerli bir şeymiş üzere düşünmesi. Bu beni fazlaca etkiledi, inanılmaz ayrıntıcı biri. Her vakit, hiç bir şey olmamış üzere daha uygununu istiyor. 5 atarsınız fakat sizde bir daha problemler bulabilir. Daima bir şeyleri geliştirme kaygısında. Hiç kâfi görmüyor. Bu Jorge Jesus’un en büyük özelliklerinden biri. Daha 28 yaşındayım fakat futbolu bıraktığımda antrenör olma talihim olursa bize aktardığı birçok şeyi kullanmayı düşünüyorum.
‘F.BAHÇE ALTYAPI KONUSUNDA ÇOK İYİ’
Bizim altyapımız hayli uygun. Geçen dönem bizimle bir arada egzersize çıkan biri sürü oyuncu Muhteşem Lig kulüplerine transfer yaptı. Fenerbahçe’ye bonservis de kazandırdılar. Fenerbahçe’nin bu bahiste uygun olduğunu düşünüyorum ancak bunun bütün ülkeye yansıması gerekiyor. Her sene bir şeyleri değiştirerek olmaz. her insanın ağzında altyapıya ehemmiyet verelim kelamları var lakin bakıyorsun oyuncular nerelerde maçlar yapıyorlar. Hiç gidiyorlar mı oralara? Sancı çekeceğimiz bir müddetç yaşayalım lakin ülkemize herkes elini kolunu sallayarak gelip gitmesin. On yılsa on yıl, beş yılsa beş yıl sancı çekelim fakat ülkemiz artık dışarıya oyuncu satabilen bir ülke olsun, yabancı oyuncuların son durağı olmasın.